Toen Miguel Cervantes in 1605 de roman “El ingenioso hildago Don Quixote de la Mancha” publiceerde, kon hij niet vermoeden dat hij hierdoor de regio Castilië-de-la-Mancha en zijn windmolens internationale bekendheid zou geven. Want denk je aan Don Quichot, dan denk je aan windmolens.
Persoonlijk vind ik de zwaluw één van de prachtigste vogeltjes die er zijn. Ze zijn ontzettend snel, enorm behendig en super herkenbaar aan hun ‘vork’-achtige staart. Ze staan symbool voor geluk en vrijheid en brengen een mooie boodschap met zich mee. Zie je deze acrobaatjes namelijk weer vliegen? Dan kan je er vrijwel zeker van zijn dat de winter voorbij is en de lente in aantocht is.
Geldo, een onopvallend Spaans dorp op slechts een half uur rijden van de Valenciaanse kust. Toch is het zeker een bezoekje of afslag waard, mocht je er in de buurt zijn! Er herbergt hier namelijk een prachtige collectie murales (muurschilderingen). Met name voor kunstliefhebbers of de creatieven onder ons is dit een ideale plaats om eens doorheen te slenteren.
(Brabants voor “wat afwijkend” of “dat is vreemd” of “daar begrijp ik niets van” of “wat een dwaas idee” etc.)
Toen we vorig jaar besloten om ons huis in de Costa Brava te verkopen, kregen we gemengde reacties. Helemaal toen we vertelden dat we in plaats daarvan een camper wilden aanschaffen en daarmee reizen wilden gaan maken om zo meer van Europa te gaan ontdekken.
Toeval bestaat niet. Alles gebeurt met een reden. Tenminste dat wordt gezegd. Dus toen we onlangs tussen de wijngaarden van de Penedès de oprit van de Masia Can Batlle opreden met een schitterend eersterangs uitzicht op de Montserrat (de meest markante berg van Catalonië) wist ik het zeker: “Dit heeft zo moeten zijn”.
Onlangs las ik in een artikel de zin: "Verandering en actie leiden altijd tot geluk". Het triggerde iets in me, op zich niet vreemd want ik sta namelijk zelf op een punt een verandering aan te gaan.
Door te reizen verbreed je je horizon en verleg je je grenzen. Tenminste dat is vaak de letterlijke betekenis ervan. Maar zijn we eigenlijk niet al vanaf onze geboorte bezig met het verbreden van onze horizon?
Ik ben helemaal geen waterrat. Na het behalen van mijn zwemdiploma-A stopte ik meteen met zwemles. Onderwater zwemmen vond ik niet leuk. Mijn oren zaten altijd dicht en ik kreeg het voor elkaar om zoveel water in mijn neus te krijgen dat ik een dag later nog het halve zwembad uit snoot. Nee, voor mij was er geen carrière als langeafstandszwemmer weggelegd en ook zou ik geen duiker worden.
Jaren geleden zong André Hazes het al: "Ik heb de zomer in mijn bol...". Voor de zomer is het nog iets te vroeg, maar het lijkt, gezien de weken waarin we zowat iedere dag zon hebben, zomaar dat we in een vervroegde lente beland zijn. Slechts de koude nachten herinneren je aan het feit dat het nog winter is. In ieder geval is (in mijn geval) de lente me naar het hoofd gestegen!
Met het ene been nog in het oude jaar en de andere al zowat in het nieuwe, is het weer tijd om de balans op te maken. Het was op zijn zachtst gezegd een turbulent jaar. Ik schat zo in, voor velen van ons. We werden geconfronteerd met de nodige veranderingen op zowel sociaal, persoonlijk en maatschappelijk vlak en er kwam een hoop lelijkheid naar boven in met name de politiek alsook de gewone mens. Ongeacht je huidige kijk op de wereld; we maken een transformatie door waarvan we de uitkomst (nu) nog niet weten. Wat ik wél weet is dat de oude wereld mij niet meer past, maar de nieuwe wereld (althans welke de overheid voor ons voor ogen heeft) ook niet. Liever creëer ik daarom mijn eigen versie.
Met het ene been nog in het oude jaar en de andere al zowat in het nieuwe, is het weer tijd om de balans op te maken. Het was op zijn zachtst gezegd een turbulent jaar. Ik schat zo in, voor velen van ons. We werden geconfronteerd met de nodige veranderingen op zowel sociaal, persoonlijk en maatschappelijk vlak en er kwam een hoop lelijkheid naar boven in met name de politiek alsook de gewone mens. Ongeacht je huidige kijk op de wereld; we maken een transformatie door waarvan we de uitkomst (nu) nog niet weten. Wat ik wél weet is dat de oude wereld mij niet meer past, maar de nieuwe wereld (althans welke de overheid voor ons voor ogen heeft) ook niet. Liever creëer ik daarom mijn eigen versie.
In de afgelopen 3 weken hebben Paul en ik een fietsreis gemaakt van Nederland naar ons huis aan de Costa Brava. Een plan dat al lang in ons hoofd zat, maar wat door allerlei redenen er nog steeds niet van gekomen was. In mijn komende blog wil ik jullie er nog meer over vertellen, omdat de reis namelijk genoeg stof en mooie verhalen heeft opgeleverd om over te schrijven en ik dit graag met jullie wil delen.
Hallo! Ik ben Sabine.
Nieuwsgierig, leergierig, creatief, soms een tikkeltje ongeduldig maar altijd strevend naar een juiste balans.