Door te reizen verbreed je je horizon en verleg je je grenzen. Tenminste dat is vaak de letterlijke betekenis ervan. Maar zijn we eigenlijk niet al vanaf onze geboorte bezig met het verbreden van onze horizon?
Vanaf het moment dat we onze eerste stapjes zetten zijn we al onze grenzen aan het opzoeken of proberen we erover heen te gaan. We leren praten, lopen, fietsen. We gaan voor het eerst naar school en stappen de daarop volgende jaren steeds weer nieuwe werelden binnen. Er komen veel "eerste" keren. Spannend, nieuw, leerzaam. We vallen, staan weer op, soms zelfs meerdere keren en blijven door gaan met onszelf te ontwikkelen.
En dan? Dan zijn we er! Tenminste dat is wat we denken. We hebben een baan, een leuk huis, misschien zelfs een fijne relatie en een gave hobby. We zijn uitgeleerd, ons werk en of ons gezin is onze daginvulling en we zijn van mening dat we een soort van uitontwikkeld zijn en dat dat zo hoort.
Laat me duidelijk zijn, als je dit zo ervaart dan is daar natuurlijk helemaal niets mis mee. Sterker nog; wie weet geeft het jou wel heel veel rust om in de wetenschap te leven dat je niet meer zonodig van alles hoeft te ontdekken. Zoveel mensen, zoveel wensen.
Ikzelf ben van mening dat we onszelf altijd aan het ontwikkelen zijn en dat dat ook nooit ophoudt. We zijn ons er misschien niet altijd meer van bewust, maar zelfs in de kleinste of nietszeggende dagelijkse werkzaamheden of zelfs ontmoetingen met mensen kan een leermoment, inzicht of (h)erkenning zitten. Een plots besef van jouw eigen groei, ontwikkeling of talenten.
Vroeger gaf mijn werk en woonsituatie mij een gevoel van veiligheid, zekerheid en houvast. Ik voelde weinig behoefte om mijn grenzen te verleggen. Liever bleef ik in mijn comfort zone dan van situatie te veranderen. Nu, jaren later, weet ik dat ik wel degelijk op zoek was naar verandering maar het feit dat ik de zekerheid en daadkracht in mezelf mistte, maakte dat ik geen stappen durfde te zetten.
Met de jaren wordt je wijzer, het klinkt zo afgezaagd en toch is het zo waar. Je leert jezelf steeds beter kennen. Waar bijvoorbeeld je talenten liggen of wat je valkuilen zijn. Welke overtuigingen je los mag laten en welke kwaliteiten je juist in mag gaan zetten. Je kan simpelweg niet alles al weten als je jong bent en zal eerst bepaalde fases, stappen moet doorlopen wil je tot de kennis en ervaring komen die je nu bezit.
Inmiddels zijn er weer de nodige stappen gezet en is het tijd om letterlijk en figuurlijk over grenzen te gaan. Na bijna 10 jaar in Spanje een huis gehad te hebben, zijn we klaar voor een nieuwe fase in ons leven. Ik heb ontzettend genoten van de tijd die ik hier doorgebracht heb. Het is een hele waardevolle periode geweest, waarin ik veel mooie en fijne mensen ontmoet hebben en waarin ik mezelf nog beter heb leren kennen.
Hoe mooi is het om te ervaren (de verbouwing en zeker ook onze fietsreis in 2021 hebben daar aan bijgedragen) met hoe weinig je als mens af kunt en hoe het voelt om grotendeels onafhankelijk te zijn. Onze wens en wat we voor ogen hebben wordt steeds duidelijker, namelijk een thuis vinden waar we vrij, los en in rust kunnen wonen. Maar om dat te vinden moet je eerst loslaten.
Dus dat is wat ik ga doen. Dat houdt in dat het tijd is om de horizon te gaan verbreden, zekerheden los te laten en alles weer met een fris blik te gaan bekijken. En dat mag, of moet misschien zelfs wel met een omweg!
