Jaren geleden zong André Hazes het al: "Ik heb de zomer in mijn bol......". Voor de zomer is het nog ietwat te vroeg, maar het lijkt, gezien de weken waarin we zowat iedere dag zon hebben, zomaar dat we in een vervroegde lente beland zijn. Slechts de koude nachten herinneren je aan het feit dat het nog winter is. In ieder geval is (in mijn geval) de lente me naar het hoofd gestegen!
Theoretisch gezien wordt de mens actiever en blijer door de lente. Dit komt door de extra aanmaak en prikkeling van dopamine door het zonlicht. Dat vele zonlicht doet momenteel mijn dopaminegehalte zo stijgen dat ik niet weet waar te beginnen. Daar ik in de winter nog bezig was met zaadjes planten, reflecteren en het liefst mezelf terug wilde trekken, zo graag wil ik nu naar buiten. De plannen die ik heb gesmeed uitwerken en mezelf laten zien. Zie het als een vulkaan die jarenlang in ruststand is en plots tot uitbarsting komt. Die enorme bal van energie die er dan los komt, ongeveer zo voel ik me nu. Vooruit dan, iets minder explosief.
Steeds meer laat het licht zich zien
Natuurlijk speelt het mooie weer een rol in mijn energielevel maar dat is het niet alleen. In mijn geval maakt ook het feit dat de verbouwing van ons huis langzaam tot een eind komt, dat er meer tijd, ruimte en energie vrij komt om mezelf op andere dingen te kunnen gaan focussen.
Zo ontdek ik dat ik spontaan zin krijg om allerlei nieuwe gerechtjes uit te gaan proberen. Misschien herken je het wel? Heb jij ook zo'n lade die vol ligt met handgeschreven receptjes of uitgescheurde artikelen die al jaren liggen te verstoffen? Die liggen te wachten om bereid te worden? Waarvan je denkt: "Dat ga ik ooit eens maken". Nou zo'n soort gerechtje bedoel ik dus. Daarnaast ontdek ik weer pannen, pollepels en schaaltjes waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze had!
Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik niet begonnen ben met het allermoeilijkste recept maar wel met een die ik zelf enorm lekker vind. Te weten de echte Pa amb Tomàquet (Catalaans voor Brood met Tomaat). Het schijnt dat je echt de pa de pagés (rustiek brood) moet gebruiken voor de optimale smaak. Het geroosterde brood wordt ingewreven met verse knoflook en tomàquet de penjar (hangtomaten) en afgewerkt met een snufje zout en een goede olijfolie. Voor de liefhebbers (zoals ik) kun je het brood nog verder beleggen met een lekkere ansjovis (wel de échte uit L'Escala gebruiken) én wat pebrot escalivat (gepofte rode paprika). Bon profit!
Pa amb Tomàquet à la Sabine
Nog zo'n zaadje in me waarop ik al een tijdje aan het broeden was (of eigenlijk moet ik zeggen eitje), was mijn nieuwsgierigheid om mensen in de omgeving te leren kennen. Ik kan wel stellen dat zowel door de verbouwing als door Covid mijn sociale leven zich nog maar in een redelijk kleine bubbel afspeelde. Nu zal dit in het laatste geval voor de meesten van ons hebben gegolden, maar ik vond het tijd worden om weer eens uit mijn schulp te kruipen en die zeepbel door te prikken.
Ik wilde letterlijk en figuurlijk weer naar buiten. Omdat ik graag wandel dacht ik eerst maar eens op zoek te gaan naar wat gezellige wandelmaatjes. Alleen wandelen is fijn, maar zo af en toe is het ook leuk om samen met anderen onderweg te zijn. "Er zullen toch wel meer vrouwen zijn met deze wens?", was mijn gedachte. Afijn, ik trok mijn stoute wandelschoenen aan en postte een berichtje op Facebook. Het is eigenlijk best paradoxaal te bedenken dat je mensen wilt leren kennen om in het echt mee af te kunnen spreken en deze te gaan zoeken via Social Media, maar het werkt wel.
En of het werkte! Ik had schijnbaar iets getriggerd want geheel boven mijn verwachting kreeg ik binnen een mum van tijd veel reacties binnen. Zoveel zelfs dat ik besloot om een nieuwe groep aan te maken zodat we gemakkelijker met elkaar konden afspreken. Het begon met een zaadje dat al binnen een paar weken uitgroeide tot een kleurrijke, enthousiaste en authentieke groep dames. Dames met allemaal één ding gemeen (naast hun liefde voor Catalunya) namelijk de behoefte om samen met anderen wat te ondernemen.
De daad werd overigens meteen bij het woord gevoegd. Nadat zowat op dezelfde dag van mijn post er een wandeling werd voorgesteld, zaten we in diezelfde week al met een achttal dames op de top van de Montgrí. Het blijkt wel dat sommige zaadjes sneller uit de grond schieten dan andere. Zeker als ze de nodige aandacht krijgen.
The Costa Brava Ladies
Nee, dit gaat niet over het satirische programma van de jaren '90 maar wel over creativiteit. Want ook op dit vlak borrelt er van alles onder de oppervlakte wachtend (in de goede zin) om aan het licht te kunnen komen. Tot nu toe bleef het nog veel bij ideeën en plannen en ontbrak het me vooral aan de tijd en rust. Toch zijn er al leuke dingen in gang gezet. Een van die plannen die ik speciaal wil uitlichten is The Pop-Up Artisan Market.
Voor wie The Pop-Up Artisan Market nog niet zoveel zegt, wij zijn een groep creatieve dames wonend/verblijvend aan de Costa Brava die allemaal één ding gemeen hebben namelijk dat we creatief zijn. De groep is in eerste instantie opgezet als online groep vanwege Covid maar wel met als doel dat als de wereld weer open zou gaan we onszelf ook weer fysiek laten zien.
Intussen hebben zich nieuwe creatieve mensen aangesloten en dit maakt de groep steeds completer qua aanbod van talenten. Door onze krachten te bundelen, onze kennis en ervaring te delen kunnen we naar buiten toe treden als een volwaardige groep ambachtsvrouwen. Onze allernieuwste uitdaging is dat we onze talenten willen delen met anderen. Dit d.m.v. het geven van creatieve workshops, te weten: The Arts Cafe Pop-Up.
Wil jij graag een nieuwe skill leren of gewoon gezellig samen met anderen iets maken? Houd dan zeker onze site in de gaten en blijf op de hoogte van het allerlaatste nieuws. Link: https://www.facebook.com/ThePopUpArtisanMarket
Meer weten over The Arts Cafe Pop-Up? Klik op de foto
Al met al kan ik gerust stellen dat ik ontwaakt ben uit mijn winterslaap. Het is weer tijd om mijn ledematen uit te rekken en mijn opgeladen energie in te gaan zetten voor fijne, constructieve en uitdagende initiatieven. Het begin is in ieder geval gemaakt. Ik zou zeggen kom ook alvast in die voorjaarsstemming en spring is in die Air, zet alvast de bloemetjes buiten en ga de krokussen :-)
Mocht het voor jou nog een beetje té vroeg zijn voor zoveel vrolijkheid of het je nog ontbreken aan de zon. Weet dan dat je best nog even mag blijven liggen en je een keertje om mag draaien in bed. Je hebt namelijk zeker nog tot 21 maart de tijd om op jouw voorjaarsplannen te broeden. Mijn lente bol is dit jaar namelijk ook wel erg vroeg uitgeschoten :-)
